Om de 3 maanden een nieuw verhaal over de belevenissen van Teska, Blooper en Muppet.
De flink gezouten mening - of is het eerder met een korreltje zout? - van een heel apart hondenbaasje.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

April 2011: Werk in uitvoering: Woef Woef

Zoals jullie vermoedelijk wel weten zit ik in de beheerraad van de Koninklijke Maatschappij voor Dierenbescherming Antwerpen (KMDA).
Het is een groot asiel, met vestigingen te Antwerpen en te Kontich en er werkt dus een hoop personeel.
De gebouwen zijn beveiligd met een gedegen alarmsysteem, dat bovendien deskundig gemonitord wordt door een privaat bewakingsbedrijf. Een octopus met argusogen bij wijze van spreken.
Er zijn immers altijd idioten die denken dat we de omzet van de dag in de kassa laten, of junkies met half gare hersenen die de bizarre hoop koesteren dat onze dierenartsen in het asiel een kast vol hallucinogene middelen hebben.
Je moet jezelf inderdaad compleet aan gort gespoten hebben om tot slotsom te komen dat een dierenasiel het Walhalla van de roes zou kunnen zijn…

Na diverse halfbakken inbraakpogingen besloten we dat we er beter niet verder op konden rekenen dat onze asielhonden dergelijke problemen op hun manier oplosten.
Een aantal daarvan mogen immers na de uren los rondlopen. Namelijk diegenen die goed overeenkomen met elkaar en er derhalve perfect in slagen om middels gedegen overleg en goed teamwerk een systeem uit te dokteren dat hun territorium beveiligt.
Hier zijn de lieverds:

Het zijn lieve beestjes, maar ze hebben wel het verstand om te begrijpen dat er iets niet in de haak is als een wildvreemde op een nachtelijk uur op een nogal ongebruikelijke wijze hun asiel betreedt. Daar worden dan de nodige vragen bij gesteld… op de hun eigen manier weliswaar!

Een plakkaatje met hiernavolgende tekst:
"Vraagt u zich ook af of er leven na de dood is?
Wilt u het nu weten…
Kom dan binnen!"
Mocht ook niet baten…
Er loopt blijkbaar niet voor niets op sommige TV-zenders al jaren een programma dat "Stupid Criminals" noemt!
En aangezien tegenwoordig ter doodveroordelingen vallen voor honden die bijten, zelfs na uitlokking, hebben we er duidelijk goed aan gedaan om voor een alarmsysteem te opteren.
Want uiteindelijk is zo'n inbraak toch behoorlijk stresserend voor onze hondjes.

Nu is het zo dat wanneer men gebruik maakt van monitoring door een alarmcentrale deze laatste steeds belt naar de plaats waar de sirenes zijn geactiveerd met, althans wanneer er wordt opgenomen, de vraag naar het wachtwoord. Dit om uit te sluiten dat ze zich ter plekke moeten begeven of de politie alarmeren bij een vals alarm.
Ik weet niet hoe dikwijls ze het al hebben meegemaakt in zo'n bewakingsbedrijf dat de inbreker de telefoon op neemt… Gelet op de serie "Stupid Criminals" is dat misschien niet helemaal uitgesloten. En daarom wordt dus een wachtwoord gebruikt, aan de hand waarvan men het onderscheid kan maken tussen iemand die gewettigd aanwezig is in de lokalen en iemand die dat niet is. Onze waakhonden weten dat onderscheid sneller te maken, maar goed… Ofwel denken ze, zoals indertijd bij de afslachting van de Catharen… "gewoon doodbijten en God zal het dan wel verder uitzoeken".

Bijgevolg moest dus een dergelijk wachtwoord bedacht worden. En het is duidelijk dat de voorzitter van onze beheerraad, Dr. Els De Belder, geen zin had om veel tijd te besteden aan het verzinnen van een normaal, courant, gebruikelijk en vooral ernstig wachtwoord….

De gevolgen van een dergelijke "haastigheid" kunnen soms evenwel bijzonder onverwacht zijn. Zoals het in aanmerking komen voor een eervolle vermelding in de humorrubriek van Readers Digest, genaamd "Werk in uitvoering".

Er is een speciale sectie in voornoemd magazine, voorbehouden aan het wedervaren van ongelukkig werknemers die de vreselijke pech hebben in dienst te zijn van een bepaald bedrijf. Ik heb het hier natuurlijk niet over MACtac toestanden. Die reserveert ons asiel exclusief voor inbrekers. En aangezien zij zich weliswaar op "onze werkvloer" bevinden, maar echter niet in dienstverband is daar op zich niets illegaal aan. Bovendien valt hun vakbond onder de correctionele categorie "bendevorming" (artikel 326Sw.) en hoeven we ook daar al geen problemen te verwachten.

In Readers Digest worden enkel originele, waargebeurde en vooral ludieke anekdotes verteld.
Zoals dat hilarische verhaal van de nachtwaker op een kleine luchthaven in een ver land waar ook wasberen wonen. Laatstgenoemden hadden reeds regelmatig ingebroken. Wat een wereld, zelfs wasberen! Anderzijds verklaart het natuurlijk wel dat dievenmasker op hun kopje. Aangezien de diertjes de omheining beschadigden en het opstijgen en landen van de vliegtuigjes bemoeilijkten, behoorde het aldus tot het takenpakket van deze nachtwaker om dergelijke delinquenten buiten het terrein te houden. Op een goede nacht deed de man zijn ronde en betrapte zo'n geharde misdadiger op heterdaad. Aangezien wasbeertjes er, ondanks hun lieflijk uitzicht en propere natuur, behoorlijk scherpe tandjes en klauwen op na houden, besloot onze nachtwaker tot een tactische dreigende benadering eerder dan een directe lichamelijke confrontatie.

Bijgevolg gromde, siste en blies de man, terwijl hij woest met zijn armen flapperde. Om één of andere, mij en ook de wasbeer onbekende reden, moet hij gedacht hebben dat dit een bedreigende indruk ging maken.
Nadat men de nachtwaker vanuit de wachttoren van deze luchthaven een tijdje gade geslagen had, klonk eensklaps doorheen de luidsprekers van de luchthaven: "De man die het einde van de landingsbaan met zijn armen zwaait, kan nu opstijgen…."

Nooit gedacht echter dat de KMDA ooit in aanmerking zou komen voor een dergelijke anekdote.

Op een avond sluit Glenn, één van onze vaste medewerkers, het asiel af en doet per ongeluk iets verkeerd met de alarmcode, waardoor de sirenes beginnen te loeien.
Glenn, onderhand helemaal in paniek, probeert nog als een gestoorde hyperkineet op het klavier de juiste code in te tikken, maar hij is inmiddels zo van slag dat het niet wil lukken. Alarmklavieren zijn over het algemeen genomen ook zo boosaardig dat, eens ze goed en wel in gang geschoten zijn, ze absoluut niet meer willen mee werken aan hun eigen uitschakeling.
Dus gaat de telefoon. En Glenn weet dat het de bewakingscentrale is. Glenn weet ook dat als hij niet op neemt er binnen de kortste keren politie voor de zijn neus zal staan. Er is immers een politiekantoor vlak bij. Bijgevolg springt Glenn als een gek op de telefoon af en haakt, volledig buiten adem, af.
De man aan de andere kant van de lijn vraagt droogjes het wachtwoord.
En de Goden zij geprezen… zelfs al wist Glenn de juiste code niet meer, het wachtwoord dat onze voorzitter opgegeven had was zo… euh… speciaal dat hij zich dat nog wel herinnerde.
Prompt zei Glenn dan ook: "Woef Woef"! Dat was het correcte wachtwoord dus.
Waarop de bewakingsman aan de andere kant van de lijn vroeg: "En u bent?"
Antwoord van Glenn: "De Hondt"!!!!!

En dat is ook zo. De achternaam van Glenn is De Hondt!
Wie had nu ooit kunnen denken….

Even was het stil aan de kant van de bewakingsfirma waarna werd ingehaakt.
Niet veel later kreeg onze voorzitter telefoon. Inderdaad de bewakingsfirma om één en ander te verifiëren. Vermoedelijk hebben ze aan Dr. De Belder gevraagd of we in het asiel een pratende waakhond hadden zitten met de naam "Glenn".

Voor de goede orde, natuurlijk hebben we onderhand ons beveiligingswachtwoord gewijzigd.
We hebben ook nog iemand in dienst met als achternaam De Puydt, en dachten even daar creatief mee aan de slag te kunnen gaan…
Maar uiteindelijk is er bij de voorzitter deze keer sterk op aangedrongen om iets te kiezen dat…, hoe zal ik het zeggen…, tot minder misverstanden aanleiding zou kunnen geven.

We hebben ons ook voorgenomen om zeker niemand in dienst te nemen met als achternaam
"Het Schaap" of "De Geiter". Dit voor het geval dat personeelslid het nieuwe wachtwoord toch eens zou vergeten en aan de telefoon de hele tijd "euh euh euh" zou zeggen…
"En u bent?:"
"Het Schaap Sylvie"!

Groetjes van Kaat en Woef Woefjes van Teska, Blooper, Muppet & Glenn!

NAAR BOVEN